12 de junho de 2005

diario de onceañera

hoxe á tarde, en vez de estudiar literatura, ou galego, ou calquera cousa... atopei un diario de cando tiña once anos... aquela época dourada da miña vida na que era madridista, escoitaba os BackStreet Boys, escribía en castelán, me gustaban os "chicos" de media melena rubia, ollos azuis e caras de nena... suspiraba por Raúl [o do madrí] e quería ser unha Spice Girl liada cun BackStreet Boy... e eu que pensaba que daquela xa tiña quince anos... pero non, equivoqueime, ós quince anos quería ser esa rapaza rubia, de ollos azuis e con cara de anxo que namorase perdidamente ó rebelde con bo corazón da súa clase e lle fixese entrar en razón... até que non sei como nin por qué comecei un xiro que creo que me levou até o que son hoxe...

agora mesmo prefiro non analizarme... non sei se cando teña 29 anos me fará tanta gracia o meu diario de "veinteañera"... e non sei qué prefiro...

bicOs, chê! ;b

3 de junho de 2005

2 de junho de 2005

e na túa cabeza eu non son nada

non te recordarei. nunca. e non é porque non queira. é porque te vas. e olvidareime de ti. outra vez a memoria xogarame unha mala pasada. e xa non pensarei en ti. e ti nunca saberás que soñei contigo moito antes de verte a primeira vez. e buscareite sen sabelo por tódolos sitios. sen acordarme de que xa te atopei. e marchas sen dicir nada. igual que apareciches. e nunca máis te verei. nin te mirarei. nin tropezarei contigo. perderaste para sempre. e sempre é tanto tempo que non o dou asimilado