14 de outubro de 2004

vacía

Auga que cae
e eu que morro
no vaCío.
Sen aire.
Sen respostas.
Sen miradas
que se cruzan.
Sen palabras sequera.
Con silenzos
que non falan.
Comigo. Contigo.
Sen nós.



salcedo, 23 de Setembro do 2004

[aos espabilados que se deron conta de q os dous últimos versos están plaxiados a Sabina cando di "y cada vez más tú, y cada vez más yo, sin rastro de nosotros" felicidades :)]

Sem comentários: