24 de fevereiro de 2005

soa

sei que hoxe vou chegar á casa e só vou ter ganas de escoitar a Ismael... de ver algunha película q me faga chorar e de intentar resolver millóns de dudas que me comen a cabeza cada día... De soñar esperta con miles de futuros e presentes que quero vivir, pero que non dependen só de min... e tamén sei que non vou poder... non me van deixar... porque non me entenden... e estráñote... tódalas noites me apetece falar contigo... coma antes... coma ese pasado co que tamén soño esperta e que parece que non vai voltar... e eu non quero... non quero que pases pola rúa e teña que saúdarte coma a un estraño... cando desexaría saltarche os brazos... [sei que todo o mundo vai pensar o que non é, pero xa non me importa]

en fin, a pesar de que é moi difícil, hoxe teño ganas de estar soa... soa comigo, teño que aclararme, pensar que é o que quero e como o quero... pensar que é o que teño que facer e como o vou conseguir... e teño ganas de soñar... soñar moito... contigo, comigo, con el, con ela... con todos... [e non quero que me berres, nin que intentes que eu o pase ben cando non quero pasalo ben...]

anxo, eu a veces preciso tristeza... para desafogar...

Sem comentários: