impotencia

cuidado con la tristeza. es un vicio.* [g. flaubert]

teño unha crise creativa porque a miña mente está estancada. non hai nada que a estimule. unha película á semana non é suficiente. estou saturada de tantas cousas...
iván ferreiro... as ferreiro... faime gracia. a xente perde os papeles cando ten diante a alguén así [non o sei explicar]... igual é que para min iván ferreiro é algo raro... é como se fose martín [o de salcedo]... váiseme a olla...
non teño música. non escoito música en viGo... así é imposible ata soñar... [se non podo nin soñar, como vou poder escribir?]
é desesperante estar así...
[non o podo crer... estoume autocensurando... isto é tremendo!!]

ás veces ole a mar na Gran Vía... e acórdome de ti. non debería, porque eu nunca vin o mar ó teu lado... en fin... non debería acordarme de ti tan a miúdo, que me está perxudicando a saúde mental... [sentimentalmenteperturbada]...
teño algo parecido a desesperación/rabia dentro do corpo... creo que é de non fumar... :S. nOn. é de impotencia... si. é de impotencia. seguro. é porque non podo evitar que non me saian as palabras desordenadas, non podo escaparme tan lonxe porque non teño como, e non podo nin sacudirnos la distancia y poder burlar al tiempo... e tengo tanto miedo de que olvides el camino de regreso... [é verdade... a tristeza é un viCio].

b.s.O.: Quique González - Salitre 48/rOmpeolas/La ciudad del vientO.


[ó final tódolos camiños levan a rOma... ah! agora que me acordo... quería dicir públicamente que eu tamén quería escribir subversiÓns, pero a miña cabeza só sabe poetizar-te]